Ang Capas National Shrine ay matatagpuan sa Brgy. Cristo Rey, Capas, Tarlac. Isang napakapayapang baranggay sa Capas, Tarlac dahil ito ay malayo sa kabayanan. Ang Capas Concentration Camp o mas kilala sa tawag na Capas Shrine ay may taglay na historikal ngunit masalimuot na kasaysayan.
Noong panahon ng mga Hapon (1942-1945) kasagsagan ito ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig sa Pilipinas. Noong panahong iyon. Itinatag ito bilang Camp O'Donell at nagsilbing kulungan ng mahigit 40,000 na sundalong Pilipino at 9,000 na sudalong Amerikano na kasali sa mga dumanas ng Death March. Ang Death March ay ang sapilitang martsa ng mga bilanggo ng digmaan o iba pang bihag na kung saan ang mga indibidwal ay iniwaang mamatay sa kalsada. Mahigit kumulang sa 31,000 na kawal ng nasawi sa kampong ito dahil sa sakit, at dobleng pagpapakasakit mula Abril hanggang Hunyo 1942. Inilibing ang mga namatay sa iisang hukay na kilala bilang Capas Concentration Camp. Ito ay dineklara bilang isang Pambansang Dambana noong ika-9 ng Oktubre 1991.
Ang kapaligiran ng Capas Shrine ay napakatahimik at napapaligiran ng 31,000 na puno. Ang mga puno ay ang parangal sa mga 31,000 na kawal na nasawi noong kasagsagan ng digmaan. Sa bandang likuran, mayroon nakatayong isang museyo na kung saan makikita mo ang mga larawan ng mga pangyayari noong panahon ng mga Hapon. Nandoon din ang isang parte ng tren na kanilang ginamit. Sa kabilang banda, mayroon namang 'hanging bridge" na tinatawag. Sa sobrang lawak ng lugar, pwede mo ring ma-enjoy ang paglalakad sa napakahabang daan nito. obelisk. Ang obelisk ay ang matayog na tore nakatayo sa kalagitnaan ng nasabing lugar. Nakapaligid sa obelisk ang listahan ng mga pangalan ng mga nasawi na nakaukit pa sa mga malalaking tiles. 20 pesos lang ang presyo ng pagpasok dito.
Buong pusong inialay ng ating mga sundalo ang kanilang dugo't pawis maging ang kanilang mga buhay upang ipaglaban ang ating bansa laban sa mga bansa na may balak manakop dito, Bilang mamamayang Pilipino, nararapat lang ng parangalan natin sila dahil sa dakilang pag-alay ng kanilang mga buhay para sa ating inang bayan. Ito na rin ang ating utang na loob sa ginawa nilang kabayanihan.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento